dinsdag 23 juni 2015

Van een Olifant een Mug maken

Ken je dat? Dat iets wat eigenlijk maar 'klein' is, je toch heel groot kan aangrijpen? Als zich dit voordoet wat moet je dan (niet) doen? Lees mee>>> 

Tijdens de trainingen/team sessies Feedback 3.0 kwamen veel praktische voorbeelden voorbij. Voorbeelden waar deelnemers mee zaten. Doel van de trainingen was de praktijk en vooral de 'eigen' IK en JIJ dimensies te beschouwen, vanuit je iegen 'invloed'.  Dit voorbeeld is wellicht herkenbaar?


Twee collega's werken al lange tijd samen. De ergernis van de een gaat over het gedrag van de ander tijdens meetings. De mug werd een olifant doordat de ergernis telkens toenam op het moment dat het zich voordeed. In een later stadium was de ergernis er al voordat het uberhaupt al aanwezig was. Er was een soort allergische reactie die alle zintuigen activeerde nog maar zonder dat de ander iets had gedaan of gezegd. De Olifant werd weer een Mug toen het tijdens de sessie ter sprake kwam...

De ander was zich het niet eens bewust dat de ander zijn/haar gedrag zo ervoer. Zo kunnen je gedachten dus een loopje met je nemen. Het kan je zelfs gek maken op het moment dat het in de '1ste dimensie' blijft. Toen het bewustzijn er was (door de oefening met feedback) was het 'probleem' ook snel opgelost. 

Dus doen: Bespreken en betrekken (het wordt kleiner) vanuit de IK dimensie, welk gedrag heeft ander (concreet beschrijven), wat is daarvan het effect op je en wat je behoefte/vraag is. De ander kun je per onderdeel betrekken in je waarneming. 
Niet doen: Negeren (het wordt groter), de 2de dimensie nalaten of concreet te benoemen wat er speelt, de 2de dimensie ergens van beschuldigen of beoordelen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten